Psychologia dla psychologów to rozmowy psychologii. Omawiamy teorie, czytamy artykuły i zastanawiamy się nad współczesną psychologią okraszając to refleksjami popkulturowymi. Czy zajmujemy się popularyzacją – raczej nie. Czy to spotkanie eksperckie – wątpię? Przede wszystkim to spotkanie dwojga psychologów, którzy w swojej pracy napotykają na organizacyjne, praktyczne i egzystencjalne problemy. Reprezentujemy refleksję akademicko-barową z drobną nutą frustacji, prywaty i wątków autobiograficznych.
Psychologia dla psychologów pojawia się dwudziestego dnia miesiąca w południe. Zależy nam na prowadzeniu regularnych rozmów na temat psychologii tak, żeby nie dać się zwieść narracji ” X kroków do szczęścia”, skrótowców instagramowych oraz niesnaskom dzielącym środowisko. Nasza refleksja na temat psychologii opiera się na założeniach, że nauki o człowieku wciąż się rozwijają. Współczesne badania psychologiczne nie obejmują całego jej zakresu. Działania naukowe i pomocowe powinny opierać się na dowodach. Szukanie sensu ma dla nas większe znaczenie niż odnalezienie skuteczności. I parafrazując Allporta, pielęgnujemy w sobie poczucie humoru, ponieważ pozwala nam pozostać w dystansie do siebie.
Zależy nam na dyskusji z osobami, które zajmują się psychologią zawodowo, studiują ją oraz korzystają z jej odkryć w różnych obszarach swojego życia. Ponieważ funkcjonujemy we wciąż niedookreślonej przestrzeni organizacyjno, prawno, etycznej uważamy, że warto prowadzić dyskusje aby pozostawać wrażliwymi na potrzeby osób, z którymi pracujemy oraz regularnie poddawać krytyce standardy oddziaływań.